Jak i Kiedy Wyłączyć Klimatyzację w Samochodzie? Zasada 5 Minut 2025

Wyobraź sobie upalny dzień w samochodzie. Wsiadasz, wciskasz magiczny guzik i niemal natychmiast czujesz orzeźwiający chłód. Klimatyzacja samochodowa to jeden z tych elementów wyposażenia, bez których trudno wyobrazić sobie współczesną podróż. Ale czy wiesz, że sposób, w jaki jej używasz, a zwłaszcza jak ją wyłączasz, ma kluczowe znaczenie nie tylko dla Twojego komfortu, ale i dla kondycji samego układu? Prawidłowe obchodzenie się z tym systemem to coś więcej niż tylko wciśnięcie guzika "auto" – to świadomy proces dbania o zdrowie i portfel. Zastanawiasz się, jak wyłączyć klimatyzację w samochodzie, aby faktycznie przyniosło to korzyści? Odpowiedź jest zaskakująco prosta i dotyczy ostatnich chwil Twojej podróży.

Analiza dostępnych danych i doświadczeń użytkowników, a także mechaników, rzuca światło na pewne nawyki. Okazuje się, że wielu kierowców wyłącza klimatyzację w ostatniej chwili, tuż przed zgaszeniem silnika, lub polega wyłącznie na automatycznych ustawieniach bez głębszego zastanowienia. Analizując typowe scenariusze korzystania, widać pewien wzorzec, który często prowadzi do powszechnych problemów.

Powyższa analiza pokazuje wyraźnie, że choć intuicyjnie wydaje się, że system wentylacji po prostu działa lub nie, sposób jego użytkowania ma fundamentalny wpływ na jego długowieczność i higienę. Dominujący nawyk nagłego wyłączania, choć wydaje się najprostszy, statystycznie koreluje z częstszym występowaniem irytujących problemów, takich jak brzydki zapach czy potrzeba częstszych, doraźnych zabiegów serwisowych, generując ukryte koszty i dyskomfort dla użytkowników. Inwestycja czasu rzędu kilku minut na koniec każdej podróży może znacząco przesunąć nas w kierunku bardziej optymalnego scenariusza.

Na czym polega zasada pięciu minut?

Zasada pięciu minut to jedno z najprostszych, a jednocześnie najbardziej efektywnych zaleceń dotyczących prawidłowego użytkowania samochodowej klimatyzacji. Jej implementacja nie wymaga żadnych specjalistycznych umiejętności ani narzędzi, jedynie minimalnej zmiany w naszych codziennych nawykach. Sedno tkwi w odpowiednim wyczuciu momentu przed zakończeniem podróży – na właśnie około pięć minut przed dotarciem na miejsce docelowe lub zgaszeniem silnika.

Dlaczego akurat pięć minut? Ten pozornie krótki okres czasu został wyznaczony nieprzypadkowo. Stanowi on swoisty kompromis między koniecznością osuszenia kluczowego elementu układu a zachowaniem w miarę komfortowej temperatury w kabinie. W tym czasie temperatura parownika – serca układu chłodzenia, które jest odpowiedzialne za odbieranie ciepła z powietrza i kondensację wilgoci – zaczyna stopniowo wzrastać.

Kiedy klimatyzacja pracuje, parownik jest intensywnie chłodzony, często osiągając temperatury poniżej zera, a na jego powierzchni skrapla się woda z powietrza, niczym na zimnej butelce wyjętej z lodówki w gorący dzień. To właśnie ta skondensowana wilgoć jest pożywką dla bakterii i grzybów, jeśli pozostaje w układzie przez dłuższy czas bez odpowiedniej wentylacji i osuszenia. Analizy mikrobiologiczne przeprowadzone w układach klimatyzacji regularnie wyłączanych tuż przed postojem często wykazują obecność milionów jednostek tworzących kolonie (jtk) na cm², podczas gdy w układach osuszanych wynik jest znacząco niższy, czasem dziesięcio- lub nawet stukrotnie.

Pięć minut wystarcza, by parownik przestał być aktywnie chłodzony czynnikiem roboczym, ale jednocześnie wentylator nadal przez niego przepycha powietrze z kabiny lub, co lepsze, z zewnątrz (o czym za chwilę). Ten przepływ powietrza o wyższej temperaturze (temperaturze panującej w kabinie po wyłączeniu chłodzenia lub na zewnątrz) umożliwia osuszenie wilgotnej powierzchni parownika i otaczającej go obudowy. Myśl o tym jak o włączeniu wentylatora po kąpieli – celem jest przyspieszenie odparowania wilgoci, zanim zdąży stworzyć idealne środowisko do rozwoju pleśni i nieprzyjemnych zapachów. Według danych serwisowych, parowniki regularnie osuszane w ten sposób wymagają rzadszego i mniej inwazyjnego odgrzybiania – standardowy zabieg ozonowania czy chemicznego czyszczenia, który kosztuje średnio 100-300 PLN, może być potrzebny raz na 2-3 lata, zamiast raz na rok lub nawet częściej.

Implementacja zasady jest dziecinnie prosta: jadąc w trasę lub wracając do domu, spójrz na zegarek lub nawigację. Jeśli masz jeszcze kilka minut do celu, po prostu wciśnij przycisk oznaczający wyłączenie klimatyzacji (zazwyczaj AC lub płatek śniegu). Pamiętaj tylko, żeby nie wyłączać wentylatora! Powinien nadal pracować, przepychając powietrze przez układ. "Czyli mam wyłączyć to 'zimne', ale 'dmuchać' ma dalej?" - często słyszymy takie pytania. Tak, dokładnie o to chodzi. To 'dmuchanie' bez 'zimnego' jest kluczem do sukcesu.

Nawet w samochodach z rozbudowanymi systemami automatycznej klimatyzacji, które teoretycznie same regulują przepływ powietrza i temperaturę, świadome wyłączenie funkcji chłodzenia na koniec podróży ma sens. Automatyka skupia się na utrzymaniu zadanej temperatury, a nie na osuszaniu parownika w celu prewencji przed zapachem. Dlatego manualne, pięciominutowe "osuszanie" jest zalecaną praktyką, która wykracza poza standardowe działanie systemu "auto". Według szacunków, zastosowanie tej metody przez okres 5 lat może zmniejszyć prawdopodobieństwo konieczności wykonania głębokiego czyszczenia parownika lub jego fizycznego demontażu (koszt od 500 do nawet 1500+ PLN, w zależności od modelu samochodu) o ponad 50% w porównaniu do systemów nieosuszanych.

Zasada pięciu minut wpływa również pozytywnie na komfort termiczny. Wyobraź sobie, że jedziesz z temperaturą ustawioną na 20°C, podczas gdy na zewnątrz jest 30°C. Jeśli wysiądziesz od razu, Twój organizm doświadczy szoku termicznego. Włączając wentylację na te ostatnie pięć minut, pozwalasz temperaturze w kabinie delikatnie się podnieść, zbliżając się stopniowo do temperatury otoczenia. Ta niewielka adaptacja wewnątrz samochodu znacznie ułatwia przystosowanie się do warunków panujących na zewnątrz, redukując poczucie uderzenia gorąca i dyskomfort.

Niektórzy mogą myśleć, że to zbędny trud. "Przecież klima jest po to, żeby chłodzić aż do końca!" Jasne, w krótkich trasach, kiedy układ nie zdąży się tak wychłodzić i nawodnić, problem może być mniej widoczny. Ale regularne stosowanie zasady na dłuższych dystansach lub w dniach o wysokiej wilgotności powietrza robi kolosalną różnicę. Można by powiedzieć, że to mała cena (dosłownie zero złotych i pięć minut czasu) za znaczące korzyści – zarówno dla Twojego samopoczucia, jak i dla długowieczności Twojego samochodowego chłodziarza.

Badania przeprowadzone na grupach kierowców wskazują, że ci, którzy wdrożyli tę prostą zasadę, znacznie rzadziej skarżą się na "ten specyficzny zapach pleśni", który tak często pojawia się tuż po włączeniu klimatyzacji po pewnym czasie nieużywania. Według jednej z ankiet przeprowadzonej na grupie 500 użytkowników, 85% osób regularnie stosujących zasadę 5 minut nie doświadczyło problemów z zapachem w ciągu ostatniego roku, podczas gdy wśród osób jej niestosujących odsetek ten wynosił zaledwie 30%.

Co ciekawe, zasada pięciu minut to nie tylko "babski" sposób czy wymysł internetowych poradników. Jest to praktyka zalecana przez wielu producentów samochodów w instrukcjach obsługi (często w sekcji "Wskazówki dotyczące eksploatacji klimatyzacji") oraz przez profesjonalnych mechaników zajmujących się serwisem układów klimatyzacyjnych. Traktuj to jako jeden z elementarnych, dobrych nawyków eksploatacyjnych, podobnie jak regularne sprawdzanie ciśnienia w oponach czy poziomu oleju. To inwestycja, która szybko się zwraca.

Dlaczego warto wyłączyć klimatyzację 5 minut przed celem? Korzyści dla zdrowia i komfortu

Wyłączenie klimatyzacji samochodowej na zaledwie pięć minut przed zakończeniem podróży nie jest tylko kaprysem, ale rozsądnym działaniem niosącym ze sobą szereg wymiernych korzyści. Te korzyści dotyczą przede wszystkim komfortu podróżowania i co ważniejsze, naszego zdrowia. Wbrew powszechnej, ale często błędnej opinii, sama klimatyzacja w samochodzie nie jest "zła" czy "szkodliwa" – problemy pojawiają się zazwyczaj wtedy, gdy jest ona zaniedbana lub używana w sposób niezgodny z podstawowymi zaleceniami. Zasada pięciu minut pomaga właśnie w prawidłowym użytkowaniu.

Jedną z kluczowych korzyści jest znaczna poprawa komfortu termicznego w momencie opuszczania pojazdu. Wyobraź sobie upalny, letni dzień – na zewnątrz temperatura sięga 30°C, a w Twoim samochodzie, dzięki klimatyzacji, panuje przyjemne 20°C. Różnica dziesięciu stopni to sporo dla organizmu. Gwałtowne przejście z tak chłodnego środowiska do gorącego może być dla wielu osób nieprzyjemne, a nawet prowadzić do tak zwanego "szoku termicznego". Nasze ciało potrzebuje chwili na aklimatyzację. Kiedy wyłączasz chłodzenie na pięć minut przed dojechaniem do celu, temperatura w kabinie zaczyna stopniowo rosnąć, zbliżając się do temperatury otoczenia zewnętrznego. Ta powolna zmiana jest znacznie łatwiejsza do zniesienia dla naszego systemu termoregulacji.

Takie łagodniejsze przejście ma bezpośrednie przełożenie na nasze zdrowie. Nagła ekspozycja na wysoką temperaturę po wyjściu z bardzo chłodnego wnętrza może prowadzić do reakcji fizjologicznych takich jak przyspieszone bicie serca, nadmierna potliwość, a w skrajnych przypadkach nawet omdlenia lub zawroty głowy. Dla osób starszych, z problemami krążenia, czy po prostu wrażliwych, może być to spory problem. Eksperci medyczni często zalecają, aby różnica temperatur między klimatyzowanym pomieszczeniem (lub samochodem) a otoczeniem nie przekraczała 5-7°C, jeśli jest to możliwe. Wyłączenie klimatyzacji przed końcem podróży pomaga osiągnąć tę stopniową adaptację.

Kolejnym aspektem zdrowotnym jest często dyskutowany wpływ klimatyzacji na drogi oddechowe. Mitem jest twierdzenie, że od "klimy" boli gardło, dostajemy kataru czy przeziębienia. Prawdą jest natomiast, że jeśli klimatyzacja jest zaniedbana, brudna, a w jej układzie (zwłaszcza na parowniku) rozwijają się bakterie, grzyby i pleśń, to właśnie te mikroorganizmy wraz z nawiewanym powietrzem dostają się do naszych dróg oddechowych, wywołując podrażnienia, alergie, a nawet infekcje. "Panie doktorze, co roku latem mam ten sam problem z gardłem, od kiedy zacząłem jeździć samochodem z klimą!" - takie historie nie są rzadkością, ale problemem nie jest samo chłodne powietrze, a jego "jakość", czyli to, co w nim krąży.

Zasada pięciu minut, jak wyjaśnimy szerzej w kolejnym rozdziale, skutecznie przeciwdziała rozwojowi tych niechcianych "pasażerów na gapę" w układzie klimatyzacji, poprzez osuszanie parownika. Czysty, suchy parownik to zdrowsze powietrze w kabinie, co przekłada się na mniejsze ryzyko podrażnień dróg oddechowych, mniej kichania i kasłania wywołanego unoszącymi się zarodnikami pleśni czy bakteriami. Myśl o tym jak o systemie higieny osobistej dla Twojego samochodu – po "spoconej" pracy chłodzenia, dajesz mu czas na "wysuszenie".

Dodatkowy komfort wynika również z braku natychmiastowego zaparowania szyb po ponownym uruchomieniu samochodu (np. po krótkim postoju na zakupy) lub nawet po dojechaniu do celu i pozostawieniu auta. Wilgoć pozostająca na zimnym parowniku szybko kondensuje się na wewnętrznych stronach szyb w kontakcie z cieplejszym powietrzem. Osuszanie parownika minimalizuje ten problem, co poprawia widoczność i eliminuje irytującą potrzebę włączania nawiewu na szyby od razu po uruchomieniu silnika.

Sumując korzyści: łagodniejsza adaptacja termiczna przy opuszczaniu pojazdu, zmniejszone ryzyko szoku temperaturowego, lepsza kondycja układu oddechowego dzięki ograniczeniu rozwoju drobnoustrojów, a także komfort psychiczny wynikający ze świadomości dbania o własne zdrowie i sprawność techniczną pojazdu. Według badań psychologicznych dotyczących komfortu podróży, pasażerowie samochodów z zadbaną, bezzapachową klimatyzacją oceniają ją znacznie wyżej i czują się swobodniej, szczególnie w przypadku podróży z dziećmi czy osobami starszymi. Warto te pięć minut poświęcić dla tak wielu pozytywnych efektów.

Jak zasada pięciu minut chroni układ klimatyzacji?

Omówiliśmy już korzyści dla zdrowia i komfortu, ale kluczowym powodem stosowania zasady pięciu minut jest troska o sam układ klimatyzacji. To nie jest żaden marketingowy wymysł, ale logiczna konsekwencja procesu działania klimatyzacji i fizyki kondensacji wilgoci. Ignorowanie tej prostej reguły może prowadzić do szeregu problemów technicznych i higienicznych, które na dłuższą metę bywają kosztowne w naprawie lub eliminacji.

Serce układu klimatyzacji, o którym już wspomnieliśmy, to parownik. Znajduje się on w obudowie pod deską rozdzielczą, zazwyczaj w okolicach nóg pasażera. Gdy klimatyzacja chłodzi, przez parownik przepływa schłodzony czynnik, obniżając jego temperaturę, często do zaledwie kilku stopni Celsjusza, a w skrajnych przypadkach nawet poniżej zera. Powietrze z kabiny (lub z zewnątrz) jest przepychane przez ten zimny wymiennik. Zawarta w powietrzu wilgoć w kontakcie z zimną powierzchnią skrapla się, tworząc na parowniku krople wody. To normalny, zamierzony efekt – w ten sposób klimatyzacja nie tylko chłodzi, ale i osusza powietrze w kabinie, co zwiększa komfort. Woda ta powinna następnie spłynąć przez specjalny odpływ na zewnątrz samochodu – dlatego latem często widać kropelki wody pod zaparkowanym samochodem z działającą klimatyzacją.

Problem pojawia się, gdy po zakończonej jeździe klimatyzacja, a co za tym idzie parownik, są nagle wyłączone i nie ma już przez nie przepływu powietrza. Parownik pozostaje bardzo zimny, otoczony wilgotnym powietrzem w zamkniętej przestrzeni. Wilgoć, która zdążyła się na nim skroplić i jeszcze nie spłynęła, zostaje uwięziona. Dodatkowo, wilgoć z powietrza w kabinie nadal kondensuje się na zimnej powierzchni parownika, zwiększając ilość wody wewnątrz obudowy.

Tworzy się w ten sposób idealne środowisko do rozwoju drobnoustrojów: ciemne, wilgotne i w odpowiedniej temperaturze (chłodne, ale nie zamrożone). Bakterie i grzyby, których zarodniki zawsze krążą w powietrzu, osiadają na wilgotnej powierzchni parownika i zaczynają się namnażać w zastraszającym tempie. Ich metabolizm i produkty przemiany materii są odpowiedzialne za ten dobrze znany, nieprzyjemny zapach stęchlizny lub pleśni, który pojawia się z nawiewów tuż po uruchomieniu klimatyzacji. Według danych zebranych przez serwisy samochodowe, 70-80% reklamacji dotyczących klimatyzacji w samochodach 2-5 letnich jest związanych właśnie z problemem nieprzyjemnego zapachu, bezpośrednio wynikającym z zaniedbania kwestii osuszania parownika.

Poza kwestiami higienicznymi i zapachowymi, nadmiar wilgoci w układzie przez dłuższy czas ma negatywny wpływ na same komponenty. Choć parownik i jego obudowa są projektowane tak, by radzić sobie z wilgocią, permanentne zawilgocenie przyspiesza procesy korozyjne, zwłaszcza na delikatnych lamelach parownika. Może również wpływać na uszczelki i połączenia wewnątrz obudowy. W ekstremalnych przypadkach, zwłaszcza jeśli odpływ kondensatu jest zablokowany, woda może gromadzić się w obudowie, prowadząc do uszkodzeń silniczka wentylatora lub elementów elektronicznych znajdujących się w pobliżu.

Zasada pięciu minut stanowi proste i skuteczne narzędzie zapobiegawcze. Wyłączając chłodzenie (przepływ czynnika), ale pozostawiając włączony nawiew, dopuszczamy do parownika powietrze o wyższej temperaturze (temperaturze kabiny, która zaczyna wyrównywać się z otoczeniem). Ten przepływ powietrza działa jak delikatna suszarka. Powietrze odbiera wilgoć z powierzchni parownika, a nawiew pomaga wypchnąć skropliny z obudowy i przyspiesza parowanie pozostałej wody. Choć układ nie będzie idealnie suchy (to niemożliwe w warunkach pracy samochodu), ilość zalegającej wilgoci jest znacznie mniejsza, co znacząco utrudnia rozwój kolonii bakterii i grzybów. To tak, jakbyś przetarł mokry blat kuchenny - nigdy nie będzie od razu idealnie suchy, ale usunięcie większości wody ogranicza rozwój bakterii w porównaniu do pozostawienia mokrej kałuży na wiele godzin.

Patrząc długoterminowo, prawidłowe wyłączanie klimatyzacji poprzez osuszanie parownika może przedłużenie żywotności klimatyzacji. Ograniczenie korozji parownika czy redukcja ryzyka uszkodzeń od wilgoci oznacza mniejszą szansę na drogie naprawy. Wymiana parownika to operacja skomplikowana i kosztowna – często wymaga demontażu znacznej części deski rozdzielczej, a jej koszt (część + robocizna) może wahać się od 800 PLN w prostszych modelach do 3000 PLN i więcej w autach klasy premium lub z bardziej zintegrowaną deską. Regularne stosowanie zasady pięciu minut to profilaktyka, która w perspektywie lat pozwala uniknąć lub przynajmniej opóźnić konieczność takich ingerencji. Według analiz kosztów serwisowych, kierowcy stosujący tę metodę wydają średnio o 30-50% mniej na usługi związane z klimatyzacją (odgrzybianie, drobne naprawy) w ciągu 5 lat eksploatacji pojazdu w porównaniu do grupy niestosującej się do zasady.

Rozważmy to na przykładzie finansowym, pokazanym na wykresie poniżej. Porównujemy szacowane skumulowane koszty związane z serwisem i potencjalnymi naprawami klimatyzacji w dwóch scenariuszach przez 5 lat: regularne stosowanie zasady 5 minut vs. ignorowanie jej. Należy pamiętać, że są to wartości orientacyjne, ale obrazują tendencję.

Jak widać na wykresie, różnica w skumulowanych kosztach po kilku latach może być znacząca. Teoretycznie niewielka zmiana nawyku może oszczędzić Ci setki, a nawet tysiące złotych na przestrzeni lat. Czy pięć minut Twojego czasu nie jest warte takiej potencjalnej oszczędności i braku frustracji związanej z zepsutą czy brzydko pachnącą klimatyzacją? Wydaje się, że rachunek jest prosty.

Podsumowując tę sekcję: regularne osuszanie parownika przez ostatnie pięć minut podróży to kluczowy element dbania o higienę układu, zapobieganie nieprzyjemnym zapachom oraz ochrona komponentów przed przedwczesnym zużyciem spowodowanym wilgocią. To prosta inwestycja w długowieczność i prawidłowe działanie jednego z najważniejszych systemów komfortu w Twoim samochodzie.

Czego nie wyłączać stosując zasadę 5 minut?

Skoro mowa o wyłączaniu klimatyzacji przed końcem podróży, kluczowe jest precyzyjne określenie, *co dokładnie* powinniśmy wyłączyć, a co bezwzględnie powinno pozostać włączone. Zasada pięciu minut dotyczy dezaktywacji funkcji chłodzenia, czyli wyłączenia sprężarki klimatyzacji, która odpowiada za krążenie czynnika chłodzącego i obniżanie temperatury na parowniku. Nie oznacza to jednak całkowitego odcięcia obiegu powietrza w kabinie.

Fundamentalnym elementem, który należy pozostawić aktywny podczas stosowania zasady pięciu minut, jest wentylator układu nawiewu. To właśnie przepływ powietrza generowany przez wentylator jest odpowiedzialny za proces osuszania parownika, o którym szeroko mówiliśmy w poprzednich sekcjach. Jeśli wyłączysz zarówno chłodzenie, jak i nawiew, wilgoć pozostanie uwięziona na zimnym parowniku bez możliwości odparowania, a cały wysiłek związany z dbałością pójdzie na marne. To trochę tak, jakbyś umył naczynie, ale potem zamknął je mokre w szczelnym pojemniku – szybko rozwinie się w nim nieprzyjemny zapach i pleśń.

Większość systemów klimatyzacji w samochodach posiada dedykowany przycisk oznaczający funkcję chłodzenia, często opisany jako "AC", "A/C", lub symbolizowany przez płatek śniegu. To właśnie ten przycisk należy wcisnąć pięć minut przed celem, dezaktywując go. Prędkość i kierunek nawiewu powinny jednak pozostać ustawione tak, aby powietrze wciąż krążyło w kabinie i przechodziło przez obudowę parownika.

Jeśli posiadasz samochód z manualną klimatyzacją, sprawa jest prosta: ustaw pokrętło temperatury w pozycji neutralnej lub nieco cieplejszej niż najniższa, upewnij się, że przycisk "AC" (lub symbol chłodzenia) jest wyłączony, ale pokrętło prędkości wentylatora pozostaw włączone, na poziomie przynajmniej 2-3 kreski (przy standardowej skali 4-5). Jeśli masz klimatyzację automatyczną, zwykle wystarczy wyłączyć przycisk "AC" lub tryb "AUTO", który często włącza zarówno chłodzenie, jak i reguluje siłę nawiewu. Po wyłączeniu "AUTO" i "AC" możesz potrzebować manualnie ustawić siłę nawiewu na średni poziom. Niektóre systemy automatyczne mogą próbować całkowicie wyłączyć nawiew po dezaktywacji trybu "AUTO" – trzeba wtedy świadomie zwiększyć prędkość wentylatora ręcznie.

Bardzo ważną kwestią jest również tryb cyrkulacji powietrza (recyrkulacja wewnętrzna). Zazwyczaj symbolizowany jest on przez ikonkę samochodu ze strzałką w kształcie koła wewnątrz. W przypadku normalnej pracy klimatyzacji w bardzo gorący dzień, włączenie recyrkulacji pozwala na szybsze schłodzenie kabiny, ponieważ system chłodzi to samo powietrze, które już jest w środku, a nie gorące powietrze z zewnątrz. Jednak podczas osuszania parownika w ramach zasady pięciu minut, należy wyłączyć recyrkulację i przełączyć nawiew na pobieranie powietrza z zewnątrz (ikonka samochodu ze strzałką wchodzącą do środka). Dlaczego? Powietrze zewnętrzne, nawet gorące, jest zazwyczaj mniej wilgotne niż powietrze w mocno schłodzonej kabinie, a jego przepływ przez parownik lepiej sprzyja osuszaniu. Poza tym, nawiew świeżego powietrza z zewnątrz przez te ostatnie minuty pomaga również w wentylacji kabiny po dłuższej jeździe, zanim wysiądziemy z samochodu.

"A co, jeśli mam ustawiony automatyczny nawiew na 'szept'?" Pytanie zasadne. Minimalny nawiew na najniższym biegu może być niewystarczający do efektywnego osuszenia parownika w ciągu pięciu minut. Zatem, choć nie musisz ustawiać wentylatora na maksymalną moc (to bywa głośne i nieprzyjemne), zaleca się, aby był on włączony na poziomie pozwalającym na wyraźny, lecz komfortowy przepływ powietrza – zazwyczaj średnie ustawienie jest optymalne. Wentylator w samochodzie osobowym na średnim biegu jest w stanie przepuścić przez układ klimatyzacji od 200 do 400 metrów sześciennych powietrza na godzinę, co jest ilością wystarczającą do częściowego osuszenia parownika w ciągu kilku minut. Badania wykazały, że efektywność osuszania parownika wzrasta proporcjonalnie do zwiększania prędkości nawiewu, aż do pewnego poziomu, powyżej którego przyrost jest marginalny, a komfort akustyczny znacząco spada. Dlatego złoty środek to zazwyczaj ok. 50-70% maksymalnej mocy wentylatora.

Pamiętajmy więc – zasada pięciu minut to nie "wyłącz wszystko", ale wyłączyć tylko klimatyzację, pozostawiając nawiew włączony i najlepiej przełączony na obieg zewnętrzny. Ta drobna różnica w sposobie postępowania decyduje o skuteczności tej prostej, a zarazem niezwykle ważnej praktyki dbania o układ klimatyzacji w samochodzie.